Sports Utility Vehicle wyglądem przypomina terenówkę, ale w gruncie rzeczy to krnąbrny mieszczuch. Najlepiej czuje się na asfalcie, choć nie pogardzi rekreacyjną wycieczką na łono natury. To samochód sportowo-użytkowy, dlatego w kryzysowych sytuacjach może nieco nas rozczarować. Niemniej, z racji potężnej postury i napędu na dwie osie, stać go na więcej niż zwykłego hatchbacka. Choć wielu kierowców kupuje SUVy głównie ze względu na wygląd, jest znacznie więcej aspektów, które trzeba rozważyć. Jaki SUV wybrać, biorąc pod uwagę sytuację osobistą, ekonomię i sposób użytkowania auta?
Rodzinny SUV zamiast kombi?
Przestronne i oszczędne kombi to idealne auto dla rodziny. Ale kto powiedział, że SUVy nadają się wyłącznie dla singli? Wbrew pozorom, te poskromione terenówki mogą się sprawdzić także podczas rodzinnych wakacji w Krynicy Morskiej czy podwożeniu dzieci do szkoły w ilości pięciu sztuk. Duży SUV to doskonałe rozwiązanie, gdy spędzamy ferie w górach, gdzie czasami drogowcy przegapiają nadejście zimy.
Jaki SUV wybrać dla dużej rodziny? Godną uwagi propozycją jest Land Rover Discovery z silnikiem diesla, którego średnie spalanie oscyluje wokół 10,8 l/100 km. Pierwszy model debiutował w 1989 roku, natomiast w 2017 r. rozpoczęła się produkcja wersji V, za auto z roku 2007 zapłacimy od 37 tys. złotych. Co ważne, każdy model można kupić z dodatkowym, trzecim rzędem siedzeń – idealny wybór dla rodziny 2+4+pies. Jeśli wolimy coś bardziej ekonomicznego, lepszym wyborem będzie 7-osobowa Kia Sorento. Średnie spalanie przy dieslu wynosi 10,8 l na mieście i 8,8 l trasie, a za model z 2014 roku zapłacimy od 44 tysięcy.
Jaki SUV wybrać, aby na nim nie stracić?
Rodzaj silnika, dodatkowe wyposażenie, podwójny napęd – jest wiele czynników, które mogą zadecydować o zakupie konkretnego modelu. Ale jeśli mamy zamiar zainwestować w nowe auto, musimy wziąć pod uwagę także jego wartość po upływie 3 lat od daty zakupu i przejechaniu 90 tys. km (po 30 tys. km na każdy rok eksploatacji). Wówczas mamy do czynienia z największym spadkiem wartości, dlatego musimy zadbać o to, by zyskać jak najwięcej podczas ewentualnej odsprzedaży. Jaki SUV wybrać? Według analityków rynku motoryzacyjnego dobrą inwestycją jest Toyota RAV4, która zachowuje 66,5% wartości rezydualnej. Opłaca się kupić także Nissana Qashqai, który po 3 latach straci 49% swej pierwotnej wartości.
Inteligentny SUV do jazdy w terenie
Choć SUVy to miejskie auta z ambicjami na weekendową terenówkę, niektóre modele zdecydowanie dążą do wyższego segmentu. Już nie tylko szutrowa nawierzchnia czy polna droga, ale i śnieżne zaspy, błoto czy oblodzone serpentyny nie będą stanowiły problemu. Jaki SUV wybrać z myślą o jeździe pół-ekstremalnej? Miłym zaskoczeniem dla kierowcy będzie Škoda Kodiak Scout z wysokim prześwitem (do 194 mm) i osłonami podwozia. Auto w standardzie zostało wyposażone w napęd 4×4, tryb Off-road do trudnych warunków terenowych i system Driving Mode Select, który umożliwia wybór sześciu trybów jazdy: Eco, Comfort, Normal, Indywidual, Sport i Snow.
Podstawową cechą wyróżniająca samochody typu hatchback są piąte drzwi (lub trzecie w wersji 3-drzwiowej), które pełnią jednocześnie funkcję klapy bagażnika. Otwierając bagażnik, można zatem dostać się także do części pasażerskiej i na odwrót. Dzięki takiej konstrukcji stosunkowo niewielki samochód doskonale poradzi sobie z transportem przedmiotów o dużych gabarytach. Po złożeniu tylnej kanapy można zyskać sporą powierzchnię bagażową, co przydaje się podczas świątecznych zakupów czy wyjazdu na wakacje. Popularne hatchbacki to m.in. Fiat Punto, VW Golf V.
SUVy kojarzymy z napędem na cztery kola, jednak zaskakująco wiele egzemplarzy jest go pozbawiona. Z jednej strony, napęd 4×4 przydaje się w wielu sytuacjach, np. gdy musimy pokonać śnieżną zaspę albo wjechać na oblodzony podjazd. To spore udogodnienie dla osób, które często wyjeżdżają za miasto i potrzebują auta, które nie ugrzęźnie w kałuży czy na polnej drodze. Niemniej, podwójny napęd w średniej wielkości SUVach zwykle dołączany jest automatycznie, dlatego nie spodziewajmy się, że takie auto wybawi nas z każdej opresji. Mimo to, warto dopłacić te 8 tysięcy, zwłaszcza jeśli mieszkamy na przedmieściach albo uprawiamy rekreację z dala od cywilizacji asfaltowej.
Przy zakupie SUVa niestety nie można oszczędzać na wyposażeniu. Auto przystosowane do jazdy po trudnym terenie (ale bez przesady) prowadzi się lepiej z automatyczną skrzynią biegów. Zresztą, machanie lewarkiem to kiepski pomysł także wówczas, gdy jeździsz głównie po zatłoczonym centrum miasta. Nie da się również ukryć, że SUVy to auta duże i mogą sprawiać problem podczas parkowania. Aby zapobiec ewentualnym stłuczkom (które będą nas drogo kosztować), warto zainwestować w czujniki parkowania i kamerę cofania.
Ogłoszenia na niemieckich moto giełdach mogą pochodzić od osób prywatnych („Privatanbieter”) lub komisów i dealerów („Händler”) – giełda umożliwia posortowanie ogłoszeń według wybranej opcji. Wiele osób wyszukuje tylko auta od niemieckich pośredników, ponieważ do komisu można przyjechać dowolnej porze w godzinach otwarcia (z handlarzem zwykle nie trzeba się umawiać) i przy okazji zobaczyć inne auta na placu.
Choć umowa sprzedaży powinna być przygotowana w języku polskim i niemieckim, większość handlarzy podstawi nam do podpisania dokument wyłącznie w swoim ojczystym języku. Nawet jeśli dogadamy się po angielsku, istnieją spore szanse na to, że w umowie znajdą się zapisy dla nas niekorzystne.
W jaki sposób stać się właścicielem auta z francuskiego rynku wtórnego? Już na poziomie wyszukiwania ogłoszeń warto wziąć pod uwagę wszelkie opłaty dodatkowe. To pozwoli Ci na określenie opłacalności zakupu. Sprowadzając samochody z Francji dopłacamy ok. 100 euro za tymczasowe międzynarodowe OC oraz do 50 euro za tablice wywozowe. W Polsce natomiast niezbędny będzie jeszcze przegląd techniczny za 99 zł, opłaty rejestracyjne za 256 zł oraz tłumaczenie dokumentów, które możesz kosztować do 200 zł. Nie sposób oczywiście zapomnieć też o akcyzie, która jest naliczana odmiennie w zależności od pojemności silnika. Może wynosić 3,1% albo aż 18,6%.
Odkąd salony sprzedaży na dobre wprowadziły możliwość pozostawienia starego auta w rozliczeniu, komisy i okazjonalni handlarze boleśnie odczuli silny wpływ nowej konkurencji. W dużej mierze jest to zasługa stereotypów. Renomowany dealer kojarzy się z profesjonalną i zawsze uśmiechniętą obsługą, zadbaną placówką i nowoczesnymi standardami sprzedaży. Komis wprost przeciwnie – brudne auta miesiącami zalegające na zatłoczonym placu i handlarze o wątpliwej uczciwości, bynajmniej nie zachęcają do zakupu.
Potężna sylwetka, mocny silnik i wysoki komfort jazdy nie pozostawiają wątpliwości, że to właśnie Stany Zjednoczone tworzą legendy motoryzacji. To konkretne pojazdy przystosowane do ciężkiej nogi i szerokiej autostrady. Zapewniają kierowcy status „pana i władcy” w ruchu drogowym, jednocześnie ciekawie ubarwiając sztampową infrastrukturę. Karoseria lakierowana we wszystkich kolorach tęczy zapewnia przyjemną dla oka odmianę przy monotonnych szarościach i zgniłej zieleni.
Przede wszystkim warto mieć choćby minimalną wiedzę o samochodach. Jeśli nie dysponujemy takową, zakup auta po stłuczce należy skonsultować ze znajomym mechanikiem lub blacharzem. W ten sposób unikniemy nabycia skarbonki na kołach, której naprawa będzie ciągnęła się tygodniami i pochłonie więcej funduszy niż zakładał nasz budżet. Oczywiście przed zakupem możemy samodzielnie oszacować koszty na podstawie uszkodzeń opisanych przez sprzedawcę i średnich cen części zamiennych oraz robocizny. W obliczaniu kosztów możemy posiłkować się stronami internetowymi hurtowni z częściami motoryzacyjnymi oraz cennikiem obowiązującym w pobliskim warsztacie. Nie łudźmy się – cena uszkodzonego auta nigdy nie będzie tak niska, by opłacało się naprawiać pojazd w ASO. Co więcej, zbyt niska cena może świadczyć o tym, że samochód jest w o wiele gorszym stanie niż opisuje sprzedawca.
Tak, choć coraz trudniej znaleźć prawdziwie okazyjną ofertę. Jeszcze kilkanaście lat temu Niemcy sprzedawali swoje auta za bezcen, co wynikało ze słabo rozwiniętego rynku motoryzacyjnego. Wówczas znalezienie w pełni wyposażonego, bezwypadkowego i stosunkowo taniego auta było prostsze niż zakup sprawnego samochodu w polskim komisie.
